Wie is er voor jou als kind een belangrijk persoon geweest?

Omdat ik mezelf wil blijven ontwikkelen, heb ik vorige week zelf een coachingsessie (supervisie) gehad. Mijn twijfel over mijn taalgebruik blijft zo nu en dan een dingetje. Tijdens mijn coaching kwam ter sprake hoe fantastisch ik ben opgevangen toen ik naar Nederland verhuisde. Mijn verhaal in het kort…Als bijna 12 jarig meisje ben ik van Frankrijk naar Nederland verhuisd. Mijn basis was weg. Mijn Nederlandse taal was aanwezig, maar niet optimaal. Nederlands schrijven en lezen kon ik niet. Omdat ik zo goed opgevangen werd door twee fantastische leerkrachten (die samen een echtpaar vormden) heb ik het zover kunnen schoppen. Zij keken naar mij en geloofden in mij, ik groeide. Deze bijzondere mensen hebben mij geleerd dat wanneer je naar de krachten kijkt, je ieder kind zijn eigen pad met vertrouwen kunt laten bewandelen. 

Het was februari, ik moest de welbekende cito’s maken. Tijdens het lezen van de cito’s had ik echt geen idee waar het over ging! Het was voor mij een grote puzzel. Het kwam er op neer dat ik moest gokken. Mijn uitslag was zodanig slecht dat het niet eens LBO-waardig was. En toch stuurden ze mij naar de MAVO!  Lijfelijk was ik geen klein meisje meer dus blijven zitten was voor mij geen optie. 

Mijn basisschoolperiode in NL heeft zo’n acht maanden geduurd en deze leerkrachten hebben voor mij een goede basis gelegd. Een basis aan vertrouwen. Zij waren er op dat moment voor mij. 

Als volwassenen wilde ik deze mensen bedanken voor hun inzet. Ooit tegen mezelf gezegd dat wanneer ik ze zou tegenkomen, ik ze zal gaan bedanken. 

Op een dag was ik op de Hoorneboegse Heide aan het hardlopen en kwam deze fantastische leerkrachten tegen. Ik zei ze gedag en liep door. Dit was natuurlijk míjn moment! Ik rende terug. Met tranen in mijn ogen heb ik ze bedankt voor de opvang en het geloof in mij. Hij vond dat ik het zelf bewerkstelligd had. Volgens mij had ik hem even in verlegenheid gebracht. Staat daar opeens een oud-leerling met tranen in haar ogen, terwijl je daar lekker aan het wandelen bent. Maar ik was blij. Ik heb mijn dankbaarheid kunnen uiten! Daar ging het mij om.

Tijdens mijn coaching voelde ik deze tranen weer opkomen. Het is zo ontzettend belangrijk voor een kind om iemand, buiten het gezin om, te hebben die er voor hem op dat moment is. 

Na deze prachtige sessie, ging ik aan het werk. Ik was in Vreeland, ik liep de deur uit en hoorde een stem: ‘Hey! Een bekend gezicht!’. Hij fietste terug. “Nou dat is ook toevallig!! Ik had het vanmorgen nog over u!”. Ik vond het zo bijzonder dat ik net op deze dag mijn oude leerkracht, waar ik die ochtend vol bewondering over sprak, tegenkwam. Deze dag straalde ik van oor tot oor… 

Natuurlijk heb ik het uiteindelijk zelf gedaan. Door de veilige haven die deze persoon en zijn vrouw mij hebben kunnen geven, heb ik mij kunnen ontwikkelen! Bedankt meester en juf van Leeuwen! 

Wie is er voor jou als kind zo belangrijk geweest en zou je eigenlijk wel willen bedanken? Heb jij ook zo’n mooie ervaring?

Lieve groet,

Sophie de Rijke, SoJij!

Ps. Heb jij interesse in de uitdagingen die je tijdens het opvoeden tegenkomt? En durf jij hierin naar jezelf te kijken? Of vind je het gewoon leuk om ervaringsverhalen te volgen, like SoJij!