Lieve ouders van pestkoppen

Lieve ouders van Pestkoppen,

Waarom zeg ik ‘lieve’? Tja van binnen voel ik mij verdrietig, intens verdrietig. Dat mag je best weten! Mijn kind komt thuis met verdriet en houdt zich nog ontzettend dapper. Eigenlijk, voel ik als moeder alle verdriet des te meer. Ik hoor de verhalen die mijn kind raken en moet van binnen zo hard huilen… Maar ik weet zeker dat jij een lieve ouder bent en diep van binnen absoluut geen ouder van een pestkop wilt zijn. We hebben allemaal een hart, ook jij!

Wat maakt dat kinderen zo ontzettend gemeen tegen elkaar kunnen zijn? Vorige week, ik ben tevens als leerkracht aan het werk, heeft mijn groep een training gekregen vanuit de Kanjertraining. Een bijzondere waardevolle dag waarin ‘vertrouwen’ het belangrijkste aandachtspunt is. Op deze dag werd aangegeven dat de appels niet ver van de bomen vallen. Dat betekent dat wij(!) HET voorbeeld voor ons kind zijn. Dit was voor mij nogmaals een bevestiging: Onze kinderen kopiëren ons gedrag.

Mijn kind is te: lief, netjes, braaf en zegt zelfs geen scheldwoord. Kan dat? Dat zeggen alle ouders! Nou, ik kan je vertellen, wij leren ons kind te schelden! Je zou bijna zeggen ‘het perfecte’ kind. Nou dat is ons kind ook weer niet… Volwassenen vinden mijn kind, een sociaal kind. Mijn kind kan een leuk praatje maken en weldoordachte grapjes maken. Maar mijn kind valt buiten de groep van het “gemiddelde” kind. Mijn kind is “te” intelligent en veel te sociaal.

Elk kind heeft zijn goede en mooie karaktereigenschappen. Maar dat wil nog niet zeggen dat waar mijn kind nog in moet leren, dit door jouw kind extra benadrukt moet worden. En hierdoor het zelfvertrouwen van mijn kind onderuit moet halen, toch?

Daarom ga ik met mijn kind aan het werk. Mijn kind gaat leren voor zichzelf op te komen. Want ja, wij weten dat ons kind, door jouw kind ook veel gaat leren. Heel veel zelfs! Mijn kind gaat leren: dat wij als ouders onvoorwaardelijk van ons kind houden, grenzen herkennen, grenzen aangeven en weet welke mensen liefdevol en betrouwbaar zijn. Wij gaan met ons kind oefenen, zoeken naar oplossingen. Wij weten dat dit de maatschappij is en dat dit de realiteit is en zullen ons kind hier doorheen moeten helpen. Ondertussen gaan wij als ouders ook leren. Wat doet ons kind van ons na? Hoe kunnen wij een voorbeeld zijn? Wij hebben als ouders ook onze bagage en spiegelen dit op ons kind. Ik realiseer mij dat ten zeerste, maar doe jij dat ook?

Wij gaan de puberteit in! Ik hoop dat ons kind, ik houd mijn hart vast, hier goed doorheen komt… Daar heb ik wel jouw steun bij nodig! Wat ga jij als ouder van een pestkop doen? Want laten we wel wezen, dit komt van twee kanten.

Door samen te werken, maken we twee mooie mensen. Mocht je daar hulp bij nodig hebben, ik sta voor je klaar. No hard feelings! Ik weet dat mijn kind ook een hoop te leren heeft.

Lieve groet,

Sophie
www.sojij.nl