Zaterdag naar Festival ‘Zand’ geweest. Wat een feest!
Douwe Bob, Typhoon, Guus Meeuwis Marco Borsato: allen goede zangers. Het contact maken met je publiek, vond ik bij deze mannen zo verschillend en bijzonder. What you see is what you get!

Mijn ervaring:

Douwe Bob hield tijdens het zingen zijn ogen voornamelijk dicht. Hij vroeg letterlijk om “hulp”: ‘Ik heb jullie hulp nodig’. Voor mijn gevoel, zong hij zijn lijstje aan liedjes af. Zo hier en daar zei hij wat tegen het publiek. Voor mijn gevoel, omdat het erbij hoorde. Maar hoe knap je ook bent en hoe prachtig je ook kunt zingen, als je weinig tot geen contact hebt met het publiek, komt jouw boodschap niet aan. Het publiek leek niet uitbundig geïnteresseerd, wat bij de volgende mannen wel zo was.

Thyphone, niet mijn stijl van muziek, maar daar werd ik al blij van als ik naar die koppies keek. Wat een oprechte enthousiasme en veel energie hadden deze mannen. Door hun bewegingen en het juiste moment van reageren op het publiek, konden deze jongens het publiek meekrijgen. Deze jongens makten contact door te geven wat ze uitstraalden. Deze jongens werkten hard om er iets moois van te maken. Een feest was het!

Guus Meeuwis; een serieuze man die vanuit lichte “autoriteit” op eigen wijze een feest maakt met het publiek. Ik voelde afstand. Hij was zeker wel in contact met het publiek maar gaf mij het gevoel het onder controle te willen houden. Zijn teksten zijn makkelijk mee te zingen. Er is veel bier op en om je heen. Als het te gek zou worden, weet ik zeker, zou Guus ingrijpen. Zo gaf hij eenmalig aan dat men stil moest zijn, waarna dat ook echt gebeurde. Wat een invloed kun je hebben! Een man met autoriteit die op afstand in contact is en er ook een feest van kan maken.

Marco Borsato; deze man was emotioneel betrokken bij het publiek. Hij durfde zijn emoties te laten zien. Hij genoot volop van het publiek. Ook al doet hij dit werk 25 jaar, hij genoot. Deze man maakte vol passie contact met het publiek. Hij keek het publiek aan en sprak vanuit emotie, vanuit zijn hart. Oké sommige stukjes waren wat ingestudeerd. Zijn liedjes komen uit zijn hart en dat raakte. Men danste vol vreugde en liet ook tranen lopen. Hun blijdschap en verdriet mocht er op dat moment zijn. Dit is wat Marco Borsato doet: er op dat moment echt voor je zijn!

Natuurlijk zeggen deze belevingen alles over mij. Hoe jij contact maakt met je omgeving zo maakt de omgeving contact met jou. Dat is (helaas of gelukkig) ook met onze kinderen zo! Voor mij is het belangrijk dat onze kinderen, altijd naar mij toe kunnen komen. Ik wil er voor ze zijn. Net zoals de omschreven zangers, moet ik er met mijn hoofd en gevoel er echt zijn. Echt contact maken met de kinderen. Niet vanuit een vragenlijst maar vanuit het hart. Wat je geeft, krijg je vaak terug. Onze kinderen zijn onze ware spiegels!

Wij hebben als ouder veel invloed op onze kinderen. Als je inzicht hebt op je handelen, kun je je gedrag aanpassen. Wij kunnen niet van onze kinderen verwachten dat zij veranderen als we het zelf eigenlijk ook niet doen.

Of heb je het idee dat je helemaal niet aan jezelf toekomt? Dat je geleefd wordt door je kinderen?

Tijdens het opvoeden kom je veel van jezelf tegen. Stukjes geschiedenis komen voorbij. Je gaat keuzes maken over de vorm van je opvoeding.

Bij SoJij is de insteek om jou te coachen via je vragen die je tijdens het opvoeden van je kinderen tegenkomt. Ik ga je niet vertellen hoe jij je opvoeding moet gaat verrichten. Ik ga je inzicht geven in je eigen handelen, waarna je zelf je eigen gedrag gaat herkennen en gaat aanpassen. Een stap maken naar het goed voor jezelf zorgen.

Voor jou heb ik nu een tijdelijk aanbod:

Gratis voor een eerlijke review!

=> 4x 1,5 uur sessie<=

Ga jij de uitdaging van het opvoeden van je kinderen aan?

Wil jij het gedrag van je kind begrijpen en ga jij het aan om naar je eigen handelen te kijken?

Doe mee aan de gratis sessies. Ik ga de uitdaging aan. Jij ook?

Ik zie je graag!

Sophie